اندیشه بنان

رانندگی و سفارش به داشتن خودرو وسواری

بخاطر بهره‌ها وکاربردهای گوناگون وسائل نقلیه، سفارش شده که هر زندگی از مَرکَبی، برخوردار باشد و از خوشبختی مرد داشتن مرکب راهوار است.

چنانکه امام صادق (ع) فرمود: مِن سَعادَهِ المُومِنِ دابَّهٌ یَرکَبُها فی حَوائِجِهِ وَ یَقضِی عَلَیها حُقُوقَ إخوانِهِ. [1]

از خوشبختی انسان مومن، داشتن چهار پایی است که برای رفع حوائجش بر آن سوار شود و به وسیله آن، حقوق برادران دینی را هم اداء نماید.

تازه امام صادق (ع) داشتن آن را مُروَّت و مردانگی می‌شمارد و می‌فرماید: مِن مُرُوُّهِ الرَّجُلِ أن یَکُونَ دَوابُّهُ سَماناً. [2]

از مردانگی مرد داشتن چهارپایان چاق وفربه است. یعنی داشتن سواری خوب و فربه و داشتن خودروی پرقدرت و تیز رو از مردانگی است.

داشتن نقلیه برای انسان، لازم است تا هم خود استفاده کند و هم در خدمت دیگران قرار دهد و هم با داشتن آن شأن و شخصیت خود را حفظ کند و هم مجبور نشود به دیگران رو بزند، خجالت بکشد و در نگاه دیگران خوار و حقیر گردد:

در نقلی آمده که امام سجّاد (ع) با این نگاه مرکب می‌خرید و استفاده می‌کرد.

إنَّ عَلِیَّ ابنَ الحُسَینِ (ع) : کانَ یَبتاعُ الرّاحِلَهَ بِمِأهِ دینارٍ یُکرِمُ بِها نَفسَهُ.[3] حضرت در زندگی چنین بود که مرکبی را با صد دینار می‌خرید تا شخصیت، آبرو و کرامت خودرا حفظ کند.

و هم چنین امام صادق (ع) در عبارتی دیگر فرمود: مَنِ اشتَری دابَّهً کان لَهُ ظَهرُها وَ عَلَی اللهِ رِزقُها. [4]

هر کس چهار پائی خرید، پشت آن در خدمت اوست و هزینه آن بر خداوند رزاق است. یعنی هر کس مرکب و چهار پائی تهیه کند زیان نمی‌کند بلکه سود می‌برد چرا که پشت آن برای حمل بار و سواری آماده و هزینه‌هائی هم بر او تحمیل نمی‌شود چرا که هزینه آن بر خداوند متعال است.

خلاصه آنکه هر زندگی شایسته است نقلیه ئی داشته باشد واز معصومین (ع) برآن سفارش شده است.

[1] محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه ج8 ص339

[2] محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه ج8 ص346

[3] ابن یعقوب الکلینی، ابوجعفر، محمد، الکافی ج6 ص542

[4] محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج8 ص340