– آداب زناشوئی

– آداب زناشوئی

بی شک کیفیت آمیزش هم در فرزند مؤثر است. لذا دین مقدس اسلام برای آمیزش، آدابی وضع نموده تا با رعایت آن آداب، فرزند از آسیب‌ها در امان باشد.

این آداب زیاد است که تنها به تعدادی از آن اشاره می‌شود.

الف – هنگام آمیزش، نگاه به رحم نگردد چون احتمال کور شدن بچه می‌رود. از امام صادق (ع) همین مسئله پرسیده شد. حضرت فرمود:

لا بَأسَ بِه اِلّا اَنَّهُ یُورِثُ العَمی. ^[1]

اشکال ندارد جز اینکه ممکن است موجب نابینائی فرزند شود.

پیامبر (ص) هم تصریح به این دارد و می‌فرماید: فَاِنَّ النَّظَرَ اِلَی الفَرجِ یُورِثُ العَمی فِی الوَلَدِ^[2] .

نگاه به رحم موجب نابینائی فرزند می‌شود.

ب – هنگام آمیزش از تکلم و سخن گفتن پرهیز شود چرا که احتمال لال شدن فرزند هست. در حدیثی به نقل از پیامبر (ص) آمده: کَرِهَ الکَلامُ عِندَ الجِماعِ اِنَّهُ یُورِثُ الخُرسَ^[3].

سخن هنگام آمیزش مکروه و ناخوشایند است چرا که موجب لال شدن و گنگ شدن فرزند است.

در نقل‌های متعدد از آن بزرگوار آمده که از جمله آن حدیث زیر است:

نَهی رَسُولُ اللهِ (ص) اَن یَکثُرَ الکَلامُ عِندَ المُجامِعَهِ وَ قَالَ یَکونُ مِنهُ خُرسُ الوَلَدِ^[4]

پیامبر (ص) از سخن زیاد هنگام آمیزش نهی فرمود و فرمود لال شدن فرزند از عوارض سخن گفتن زیاد هنگام آمیزش است و موجب می‌شود که فرزند از سخن گفتن ناتوان گردد.

ج – از آمیزش در حال خضاب(رنگ آمیزی محاسن با حنا) اجتناب شود چرا که موجب مخنث شدن فرزندمی گردد.

مخنث به مردی می‌گویند که دارای غریزه جنسی زنانه است. (معارف و مصادیق) امام صادق (ع) به یکی از دوستانش فرمود: لا تُجامِع اَهلَکَ وَ أنتَ مُختَضبٌ فَاِنَّکَ اِن رُزِقتَ وَلَداً کانَ مُخنَّثاً^[5].

در حال خضاب با همسرت آمیزش نکن چون اگر از این آمیزش فرزندی نصیب تو شود مخنث خواهد شد.

د – پرهیز از آمیزش در این اوقات:

بین طلوعین، از غروب آفتاب تا مغرب شرعی، هنگام کسوف خورشید و ماه، شبی که باد سیاه قرمز و زرد می‌وزد، شب و روز زلزله که همه اینها به نحوی در فرزند ایده آل تأثیر منفی خواهد داشت[6].

و هم چنین اول ماه قمری به جزء ماه مبارک و نیز وسط و آخر ماه به ویژه آن شبی که ماه در مُحاق باشد( ماه نامرئی باشد) چون احتمال جنون فرزند است[7] و احتمال سقط فرزند و حتی احتمال ابتلاء فرزند به بیماری جزام می‌رود.

ه – پرهیز از آمیزش در صورتی که کودک در اتاق باشد حتی شیرخوار.

این هم در فرزند تأثیر منفی دارد؛ یعنی به نحوی معیوب خواهد شد.

امام صادق(ع) فرمودند:

لا یُجامِعِ الرَّجُلُ اِمرَئَتَهُ وَلاجارِیَتَهُ وَ فِی البَیتِ صَبِیٌّ فَاِنَّ ذلِکَ مِمّا یُورِثُ الزِّنا^[8].

از آمیزش با همسر یا کنیز خود در اتاقی که کودک است پرهیز شود چرا که این کار موجب زنا می‌شود یعنی اگر چنین شود ممکن است آن فرزند بعداً زناکار شود و این کار بستر زناکار شدن او را فراهم نماید.

و – گفتن بسم الله و اعوذ بالله هنگام آمیزش:

مستحب است که آغاز آمیزش بگوید بسم الله الرحمن الرحیم و بگوید اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. امام صادق (ع) فرمودند: هر گاه کسی از شما خواست با همسر خود آمیزش کند بگوید بسم الله الرحمن الرحیم و بگوید اعوذ بالله من الشیطان الرجیم چرا که این ذکر موجب طرد شیطان و موجب صیانت فرزند از شر شیطان می‌گردد. ^[9]

ز – دعا و ذکر در آغاز آمیزش:

چنانکه گفتیم مستحب است در آغاز آمیزش به ذکر بسم الله و اعوذ بالله می‌گوئیم شایسته است در آغاز آمیزش دعا کند تا خداوند فرزند سالم روزی او کند.

امام باقر (ص) فرمودند: اِذا أرَدتَ الجِماعَ فَقُلِ الّلهُمَّ ارزُقنِی وَلَداً وَاجعَلهُ تَقِیًّا زَکِیًّا لَیسَ فِی خَلقِهِ زِیادَهٌ وَلانُقصانٍ وَاجعَل عاقِبَتَهُ اِلی خَیرٍ^[10].

هر گاه قصد آمیزش داشتی بگو خدایا فرزندی روزیم فرما و او را پرهیزگار و پاک قرار بده، در آفرینش کم و زیاد، قرار نده و عاقبت او را به خیر و خوبی منتهی فرما.

خلاصه اینها اهم آداب آمیزش بود که ذکر شد البته آداب دیگری هم هست که برای آشنایی بیشتر به سایر کتابها از جمله حلیته المتقین مرحوم علامه مجلسی مراجعه شود.

[1]– محمدبن الحسن الحر العاملی، وسائل الشیعه، ج14، ص85

[2]– همان

[3]– همان – ج14- ص86

[4]– همان، ص87

[5]– همان

[6]– همان، ج 15، ص 89

[7]– همان، ص 90

[8]– همان، ج 15، ص94

[9]– همان، ص96

[10]– همان، ج 15، ص82