از علماء و روحانیون بندپی شرقی – حجه الاسلام سید عقیل موسوی انیجدان
حجت الاسلام حاج سید عقیل موسوی فرزند سید عزیز الله ازروحانیون معروف پوستکلا واز شاگردان مرحوم آیت الله حاج شیخ حیدر مهدوی (ره)ومرحوم آیت الله شیخ محمد احمدی(ره) بود . ایشان که به دستور پدر بزرگوارشان همراه بااخوی گرام به کسوت شریف روحانیت در آمدند تحصیلات حوزوی خود را درسال 1331 شمسی در حوزه علمیه پاشا امیر( سیدنظام الدین) آغاز و پس ازچهارسال اقامت وتحصیل در حوزه یادشده تصمیم گرفتند تا برای ارتقای مراتب علمی همراه برادر بزرگوارشان مرحوم حجت الاسلام سید قوام الدین موسوی رهسپار قم شوند. وچنین شد .
چندسالی در قم به فراگیری سطوح مقدماتی پرداخته اند ؛ اما به خاطر مشکلات وموا نعی که در مسیر بود ادامه اقامت میسر نگردید وبه ناچار به زادگاه خود برگشتند .
اما نا امید نگردید وحال که ادامه تحصیل مقدور نشد تلاش و همت خود را در حوزه تبلیغ مصروف داشته و به تبلیغ تعالیم مکتب اهلبیت پرداختند وبا استفاده ازهمه ظرفیتهای خود اعم از خطابه و وعظ و پاسخ به سئولات ونیز حضور در جلسات مذهبی سعی وافر نموده ودر این حوزه بسیار موفق بوده است .
او فردی خوش نام، خوش بیان و خوش اخلاق و خوش مهمان بود و به ویژه خانه اش در انیجدان محل آمد و شد افراد برای سوالات شرعی و دینی بود .
وی روحانی سخی الطبع ودست و دلباز بود واز کمک به مستحقان هیچ دریغی نداشت .
او علاوه بر برخورداری از شرافت کسوت روحانی و تبلیغات دینی از کرامت ابوالشهید بودن هم مفتخر گردید ؛ چرا که یکی از فرزندانش، شهید سید محمد موسوی، در جریان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به سرکردگی آمریکا، به شهادت رسید و به سعادت ابدی نائل آمد و قبرش در آرامگاه پوستکلا زینت بخش آرامگاه شد.( رَحِمَهُمَا اللهُ تَعالی وَ رَفَعَ دَرَجاتِهِما وَحَشَرَهُما مَعَ مَوالیهِما)
او که در تاریخ 9/7/1312 متولد شد سر انجام پس از 61 سال زندگی با برکت ، دار فانی را وداع گفت و در تاریخ 30/5/1372 به دیدار پروردگار متعال شتافت ودر آرامگاه پوستکلا قرین ومجاور شهید عزیزش شد . ( تَغَمَّدَهُ اللهُ بِرَحمَتِهِ وَغُفرانِهِ )
بچه های خوبی تربیت نمود ازجمله حجه الاسلام جناب آقای حاج سید مختارموسوی که او هم بحمدالله ازروحانیون خوشنام واز وعاظ معروف منطقه و نیز منشأ خدمات فرهنگی در جاهای متعدد ازجمله شهر بروجرد ، بابل و منطقه به ویژه دانشگاه آزاد اسلامی بود و هست وتوانسته چراغ علم را در این خانه روشن نگه بدارد . (وَفَّقَهُ اللهُ تَعالی لِمَرضاتِهِ )
