اندیشه بنان موسسه فرهنگی
دوستی با فریبکار و سرگرم کننده
فریبکار هم از جمله کسانی است که نباید با او رفاقت ودوستی نمود چون انسان در این دوستی زیان می بیند زیرا فریبکار همواره در صدد است تا طرف مقابل خود را فریب دهد وخودش سود کند وانسان نه تنها از رفاقت با او پیشرفت نمی کند وسود نمی برد بل دچار خسارت وزیان هم می شود .
وهمچنین با کسی که انسان را به بازی وسرگرمی وا می دارد نمی شود رفاقت نمود چراکه دوستی با او هم زیان دارد .
اصولا بازی وسرگرمی چاشنی زندگی است تا انسان رفع خستگی کند و سرگرمی در جای خود لازم وضروری وحتی حکیمانه است اما اگر بخواهد زیاد شود به نحوی که انسان را از کار وزندگی واز تحصیل وتعلیم بیاندازد قطعا زیانبار وقطعا ممنوع است .
حال اگرکسی بخواهد انسان را با بازی سرگرم کند ودائم او را با هر نوع بازی اعم از مجازی وحقیقی ، ورزشی وغیر ورزشی مشغول سازد نمی شود با او دوستی نمود .
او که در صدد است تا انسان را همواره مثلا با گوشی سرگرم کند ویا با انواع فیلم وانواع بازیها سرگرم کند واساسا او را به انواع لهو ولعب وانواع کارهای باز دارنده ( از زندگی ، از کار ، از تحصیل و…) باز دارد قطعا بد است وقطعا باید از دوستی با او پرهیز نمود .
از این رو است که امام امیر المومنین (ع) سفارش فرمود که:
اِیّاکَ وَ مُصاحَبَهَ مَن اَلهاکَ وَ اغراکَ فَاِنَّهُ یَخذُلُکَ وَ یُوبِقُکَ. (غرر الحکم ، ج۲ ،ص۳۰۳ و آثار الصادقین ، ج۱۰ ، ص۳۶۴)
از رفاقت باکسی که ترا سرگرم می کند وفریب می دهد برحذر باش چرا که او باعث خواری وافت تو می شود .
آری چنین آدمی باعث هلاکت وتباهی خواهد بود . چراکه بازی وسرگرمی (که باید در حد چاشنی زندگی باشد واستراحت مختصری برای ذهن وفکر باشد) وارد متن زندگی شده وزندگی را در چنبره خود قرار داده است . بدیهی است چنین زندگی رو به خواری وتباهی می رود وانسان را به نابودی می کشاند.
