صفحه اصلی / اداری، اجتماعی / شرب خمر،مواد مخدر و ارتباط نامشروع مصادیق مفاسد اجتماعی

شرب خمر،مواد مخدر و ارتباط نامشروع مصادیق مفاسد اجتماعی

شرب خمر،مواد مخدر و ارتباط نامشروع مصادیق مفاسد اجتماعی

از اینکه مفاسد اجتماعی از جمله شرب خمر و استفاده از مواد مخدر و ارتباط نامشروع کار حرام وکار زشتی بوده و اسلام آنها را منع کرده و مرتکب آنها را به عذاب دنیا و آخرت تهدید  نموده، شکی نیست و بحث ، پیرامون این امور از این بابت نیست بلکه سخن در این است که مفاسد اجتماعی و از جمله امور یاد شده امور زشت  و منکری هستند که آحاد جامعه از آن بیزارند و نسبت به مرتکب آن اشمأزاز داشته و تنفر نشان می دهند و او را قبیح و زشت می شمارند.

به ویژه اگر مرتکب آن از آحاد  حکومت و از پیکره نظام  و علی الخصوص اگر از جمله کسانی باشد که داعیه مبارزه با مفاسد اجتماعی را دارد که در این صورت زشتی کارش دو چندان شده و اسلام او را از این حیث هم منع می کند.

یعنی اسلام آحاد حکومت را همچون دیگران از ارتکاب مفاسد برحذر می دارد به ویژه  بخاطر شغل شان و عضویت نظام شان و اینکه خود مأمور مبارزه با آن مفاسد هستند بیشتر نهی می کند وکیفرشان را تشدید می نماید.

 

آلودگی به هر فسادی، انسان را در جامعه ملکوک می کند و آحاد جامعه هم او را بد و معیوب می دانند به ویژه  فسادی که آثار منفی زیادتری داشته باشد، قطعا حساسیت نسبت به آن بیشتر و در نگاه جامعه منفورتر است. نظیر مواد مخدر و روابط نامشروع و شرب خمر.

که جامعه اسلامی وآحاد مومنین  به شدت با این سه عنصر در مبارزه بوده و به هر صورت ممکن بر آنند تا آن را از جامعه پاک نمایند.

پس کارکنانی  بر اساس وظیفه و مسئولیت سازمانی مأمور هستند تا از فساد در جامعه جلوگیری کنند و هر آنچه که جامعه را آلوده می کند محو و نفی نمایند به خصوص فسادی نظیر شراب و روابط نامشروع  ومواد مخدر خیلی باید مواظب باشند تا خود آلوده نشوند وگرنه تنبیه شدید خواهند شد ووعلاوه بر کیفر قانونی به شدت منفورجامعه خواهند شد.

اکنون هر یک از سه موضوع را جداگانه بحث نموده و سرانجام تجزیه و تحلیلی از آن ارائه خواهد شد.

                                       ”  روابط نامشروع”

آلودگی به روابط نامشروع هم آسیب دیگری است زیرا روابط نامشروع به ویژه زنا، علاوه بر آنکه عوارض شوم و خطرناکی داشته و آثار بدی از نظر اسلام  بر آن مترتب است، به غیرت و ناموس جامعه هم خدشه وارد می کند.

زنا از مصادیق فحشاء و مورد غضب و بغض خداوند متعال، موجب فساد و قتل نفس، نابودی نژاد و نسب، برهم خوردن نظام ارث و تربیت اطفال و قطع رزق و نیز باعث عذاب قیامت و محاسبه سخت در عالم آخرت است.

پس هر کس آلوده به روابط نامشروع شود هم آثار شوم آن بر آن مترتب است وهم جامعه او را منکر و منفور می شمارد و هم غیرت ناموسی آحاد جامعه او را بر نمی تابد و او را مردود و مطرود می کند.

به ویژه اگر چنین انسانی در قواره نظام و حکومت دینی تعریف شده باشد و بالاخص داعیه مبارزه با روابط نامشروع را هم در مأموریت خود داشته باشد که قطعاً چنین انسانی قابل تحمل جامعه نیست وجامعه نه تنها او را یاری نمی کنند بلکه با او به مبارزه هم برمی خیزند اصولاً چنین انسانی اعتبار و ارزش خود را در جامعه از دست خواهد داد و چهره منفی پیدا  خواهد کرد .

در حدیثی به همین سلب اعتبار اشاره شده.

پیامبر (ص) فرمود:

یا علی فی الزنا ست خصال، ثلاث منها فی الدنیا و ثلاث فی الآخره. فا ما التی فی الدنیا فیذهب بالبهاء و یعجل الفناء و یقطع الرزق و اما اللتی فی الآخره فسوء الحساب و سخط الرحمان و الخلود فی النار. (بحار ج۷ ص ۲۲، حدیث ۱۵، میزان الحکمه باب ۱۵۹۹)

یا علی در زنا شش پیامد  است  سه تای آن مربوط به دنیا و سه تای دیگر مربوط به آخرت است اما آن سه که مربوط به دنیاست، از بین رفتن اعتبار و آبرو، مرگ زودرس و قطع روزی است. اما آن سه که مربوط به آخرت است، حسابرسی سخت ، خشم پروردگار و جاودانگی در آتش است.

آری روابط نامشروع اگرچه برای انسان آسیب و زیان سنگینی است ولکن برای کارمندان نظام و داعیه داران امنیت و آرامش، که عهده دار ماموریت مبارزه با مفاسد اجتماعی اند، آسیب خطرناک و خیلی سنگینی است که باید از آن پرهیز کنند و از آن برحذر باشند.

مواد مخدر:

زشتی مواد مخدر و هم چنین آلودگی به آن، در جامعه امروز مسأله ای نیست که نیاز به توضیح و استدلال داشته باشد.

امروز همه می دانند که مواد مخدر بد است، ابتلاء به آن بد است و هر کس به آن مبتلا شود، زندگی رو به سقوط خواهد داشت، قطعاً رشدی نخواهد داشت،  قطعاً کار بالنده ای از او صادر نخواهد شد و مردم از او پرهیز می کنند، شریک کاری اش نمی شوند و به او زن نمی دهند وآینده اش را روشن نمی بینند.

حتی خود معتاد به مواد مخدر هم می داند، مواد چیز بدی است ابتلا به آن بد است و لکن آن اراده لازم را ندارد که از آن برگردد.

جامعه جهانی بر آن است که این بلای خانمان سوز را از خود دور کند و دامن انسانها را از آن پیراسته نماید و چقدر سازمانها و نهادها  و انسانهای مصلح تلاش می نمایند تا مواد مخدر پدید نیاید، حمل و نقل نشود ، خرید و فروش نگردد و مورد استفاده قرار نگیرد.

و اسلام هم این امور را که زیان و ضرر آن برای انسان قطعی است به شدت برحذر می دارد و با نهی « لا تُلقُوا بِاَیدیکُم اِلَی التَّهلُکَهِ» و “لا ضَرَرَ  وَ لا ضِرارَ فِی الاِسلامِ” و امثال آن، انسانها را و جامعه را از نزدیک شدن به آن و ابتلاء به آن دور می کند.

و همه را مکلف می کند تا از این فساد و منکر جلوگیری نمایند به ویژه که امروز مواد مخدر به عنوان ابزار استعمار واستکبار جهت تسلیم کشور حریف وتباهی نسل جوان آن استفاده می کند ولذا حاکمان استعماری حاضرند مواد مخدر را رایگان در اختیار کشورمقابل خود  قرار دهند تا با تباهی مردم به ویژه نسل جوان، کشور مقابل را به سقوط کشیده واورا به تسلیم وادارند .

پس مواد مخدر از دو جهت منفی وزشت است هم ازاینکه ذاتا زیانبار است وهم اینکه ابزار تهدید کننده از سوی استکبار است .

آری مواد مخدر و ابتلا به آن  از اینکه برای انسان و برای جامعه یک آسیب، یک زیان، یک خطر هست شکی نیست و اینکه در جامعه یک امر منفی و منفور است، تردیدی نیست و اینکه مردم از معتاد و اعتیاد به مخدر نفرت دارند و زشت می شمارند، مسلم است .

و زشتی این کار آنگاه که از مأمور دولتی صادر شود و  به ویژه مأموری که خود عهده دار امر مبارزه با آن است و قسم خورد تا با آن مبارزه نماید و از دولت و بیت المال هم  حقوق می گیرد تا با آن مبارزه کند اما خود به آن مبتلا شود به مراتب  زشت تر است  و  یک نوع خیانت بشمار می آید  پس باید به شدت از آن برحذرباشد وآنرا برای خود یک آسیب، یک خطر، یک شکست شخصیتی و شغلی و یک نوع انتحار حیثیتی و مسئولیتی بداند و آن را از هر سمی خطرناکتر و از هر زهری کشنده تر تلقی نماید.

درباره admin

این مطالب را نیز ببینید!

برای دوستت رحمت باش

برای دوستت رحمت باش امام سجاد (ع) فرمود : … وَکُن عَلَیهِ رَحمَهً وَلا تَکُن …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیامبرخدا در جواب کسی که پرسیده بود كدام یک از اعمال بافضيلت تر است؟ فرمود: اِطعَامُ الطَّعَامِ وَ اِطيَابُ الكَلَامِ. غذا دادن و سخن پاکیزه گفتن. (وسائل ، ج24، ص289، باب 26)