۱۲بهمن سالروز ورود امام به کشور
چند نکته قابل ذکر:
- استقبال بی نظیر از امام ، حدود سه میلیون نفر در سی وسه کیلومتر از فرودگاه تا دانشگاه وبهشت زهرا.
- امام پس از ۱۵ سال تبعید سرانجام با شکوه وعزت تمام به کشور بر گشت.
- امام خمینی كه شرط ورود خود به كشور را ، خروج شاه، اعلام كرده بودند، با فرار شاه در ۲۶ دی ۱۳۵۷، در ۹ صبح۱۲بهمن همان سال به ایران برگشت .
- وقتی امام را به ترکیه تبعید می کردند، شاه و امریکا هیچ گاه پیش بینی نمی کردند که او روزی پیروزمندانه به ایران باز گردد و رژیم شاهنشاهی را از بن برکند.
- ورود امام به کشور را ، پایانی بر تمام امیدهایشان می پنداشتند و یقین داشتند که در این صورت، طومار سلطنت پهلوی برچیده خواهد شد.
- دولت بختیار که با بهانه هایی فرودگاه ها را بسته بود با تحصن علماء وانقلابیون و نیزراهپیمایی مردم ناچار به باز نمودن فرودگاه شد.
- روز ورود امام روزدمیدن خورشید استقلال و آزادی به کشوربود
- روز شروع قدرت اسلام بوده و مقطع رهایی ملت ایران از قید استکبار .
- روز تجدید میثاق با آرمانهای بلند معمار انقلاب اسلامی و گرامیداشت یاد و خاطره شهدا،
- گام نخست پیروزی
- ۱۲ بهمن به مناسبت ورود امام و آغاز سقوط رژیم پهلوی، در تقویم ایران به عنوان آغاز دهه فجر انقلاب اسلامی ثبت گردید.
- امام پس از يك سخنراني كوتاه تشكرآميز در فرودگاه، براي اداي احترام به شهيدان انقلاب اسلامي به مرقد آنها در بهشت زهرا رفتند.
می توان در وصف امام و۱۲ بهمن این آیه را خواند
جاءَ الحَقُّ وَ زَهَقَ الباطِلُ إنَّ الباطِلَ كانَ زَهُوقاً
حقّ آمد و باطل نابود شد. يقيناً باطل نابود شدني است (اسراء ، آيه ۸۱)
و به راستی می توان امام خمینی (ره) را مصداق درست این حدیث امام كاظم (عليه السلام) دانست که فرمود :
رَجُلٌ مِن أهلِ قُم يَدعُو النّاسَ إلَي الحَقِّ يَجتَمِعُ مَعَهُ قَومٌ كَزُبَرِ الحَديِدِ
مردي از قم مردم را به حق فرا ميخواند و گروهي استوار ، چون پارههاي آهن ، پيرامون او گرد ميآيند. (بحار الأنوار ، ج ۶۰ ، ص ۲۱۶)
و می توان در وصف امام و قیامش این حدیث پيامبر (صلي الله عليه وآله) را خواند که فرمود:
يَخرُجُ ناسٌ مِنَ المَشرِقِ فَيُوَطِّئونَ لِلمَهدِيِّ سُلطانَهُ
مردمي از مشرق قيام ميكنند و زمينه حكومت مهدي را فراهم ميآورند . (كنزالعمّال ، ح ۳۸۶۵۷ )
ونیز می توان این حدیث حضرت امام صادق (عليه السلام) را در وصف امام ومردم قم اشاره نمود که فرمود :
سَيَأتي زَمانٌ تَكونُ بَلدَةُ قُمَّ وَ أهلُها حُجَّةً عَلَي الخَلائِقِ وَ ذلِكَ في زَمانِ غَيبَةِ قائِمِنا إلي ظُهُورِهِ.
روزگاري خواهد آمد كه شهر قم و مردمان آن حجّت بر ديگر مردمان باشند؛ آن روزگار در زمان غيبت قائم ما است تا آنگاه كه ظهور كند. ( بحار الأنوار ، ج ۶۰ ، ص ۲۱۳)