اندیشه بنان موسسه فرهنگی
دفاع از پیامبر(ص) وپیامبری
- دفاع وکمک به پیامبر(ص)
- ناله برای قطع خبر آسمان و وحی
- پیامبر (ص) در دلها جاودان
- قصاص فرزندان برای صیانت پیامبر(ص)
- پیامبر (ص) پدر فرزندان زهرا (س)
- فاطمه (س) و دفاع وکمک به پیامبر(ص)
لَمَّااشْتَدَّتْ عَداوَةُ قُرَيْشٍ لِلنَّبِىِّ صلي الله عليه و آله كانَتْ فاطِمَةُ عليهاالسلام تُدافِعُ عَنْهُ ما يَلْقى مِنْ كَيْدٍ وَ اَذَى الْمُشْرِكينَ وَ سُفَهاءِ قُرَيْشٍ، فَذاتَ يَوْمٍ… عَهِدُوا اِلى سَلى جَمَلٍ ـ جَزُورٍ ـ فَرَفَعُوهُ وَ وَضَعُوهُ عَلى رَأْسِ رَسُولِ اللّهِ صلي الله عليه و آله وَ هُوَ ساجِدٌ بِفَناءِ الْكَعْبَةِ… فَجائَتْ ابـْنَتُهُ فاطِمَةُ عليهاالسلام وَ هِىَ باكِيَةٌ فَاحْتَضَنَتْ ذالِكَ السَّلى فَرَفَعَـتْهُ عَنْـهُ فَـاَلْقَـتْهُ.
آنگاه كه ـ پس از وفات ابوطالب ـ دشمنى قريش نسبت به پيامبر شدت يافت، فاطمه عليهاالسلامدر مقابل نيرنگ و آزار مشركان و نابخردان قريش از پدر دفاع مى كرد. در يكى از روزها كه پيامبر در آستانه كعبه سر به سجده نهاده بود تعدادى از مشركين ـ عمروعاص و عقبه و… ـ شكمبه شترى برداشته و بر روى سر او نهادند. آنگاه دخترش فاطمه گريان آمد و آن را از روى سر پدر برگرفت و به سويى افكند.(احقاق الحق ، ج ۲۵،ص ۲۸۹ و شرح نهج البلاغه ، ج ۶ ، ص ۲۸۲)
بى جهت نيست كه آن بانوى بزرگوار را «امّ ابيها» گفته اند، يعنى مادرِ پدر. چون با تمام وجود، ياور رسول خدا (صلي الله عليه و آله) و همدم لحظه هاى دشوار و غم هاى سنگين او بود.
- ناله برای قطع خبر آسمان و وحی
الف : پس از وفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فاطمه علیهاالسلام در اجتماع زنان با بیان غم آلودی فرمود:
إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ انْقَطَعَ عَنَّا خَبَرُ السَّمَاءِ.
همه از خداییم و به سوی او باز می گردیم. آه که با وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله )وحی و خبر آسمانی از ما قطع گردید. (عوالم العلوم ، ج ۱۱ , ص ۸۱۱)
ب : از معاذ بن جبل نقل شده است که فاطمه (علیهاالسلام) پس از وفات رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فراوان می گریست و می فرمود:
یاَ أَبَتَاهْ إِلَی جَبْرَئِیلَ نَنْعَاهُ اِنْقَطَعَتْ عَنَّا اَخْبَارُ السَّمَاءِ یَا اَبَتَاهْ لَا یَنْزِلُ الْوَحْیُ اِلَیْنَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ اَبَدا.
آه ای پدر! پس از تو باید شکوه های دل را به جبرئیل گفت. [با وفات تو] خبرهای آسمانی قطع شد. آه ای پدر! دیگر برای همیشه از طرف خدا وحی فرو فرستاده نمی شود. (عوالم العلوم ، ج ۱۱ , ص ۸۱۱)
- پیامبر (ص) در دلها جاودان
خطاب به انس فرمود:
اِذَا مَاتَ یَوْماً مَیِّتٌ قَلَّ ذِکْرُهُ وَ ذِکْرُ أَبِی مُذْ مَاتَ وَ اللَّهِ أَزْیَدُ. تَاَمَّلْ اِذَا الْاَحْزَانُ فِیکَ تَکَاثَرَتْ اَعَاشَ رَسُولُ اللَّهِ اَمْ ضَمَّهُ الْقَبْرُ.
هر کس بمیرد، یادش کم می گردد، به جز پدرم رسول الله که هر روز یاد او فزونی می گیرد.
بیندیش هنگامی که غم و اندوه در جانت فراوان می گردد، آیا رسول خدا زنده است یا خاک قبر، او را از یادها برده است. ( إعلام الوری، ج۱، ص۲۶۸؛ کفایة الأثر، ج۱، ص۱۹۷)
- قصاص فرزندان برای صیانت پیامبر(ص)
فاطمه (س) در قضیه عصای ممشوق خطاب به بلال فرمود:
یا بِلالُ و ما یَصنَعُ والِدِی بِالقَضِیبِ و لَیسَ هَذا یَومَ القَضِیبِ! فَلَمّا أخبَرَ بِلالُ ما وَقَعَ قالَت واَغمّاهُ لِغَمِّکَ یا أبتاه مَن لِلفُقَرإِ وَالمَساکینِ وَابنِ السَّبیلِ یا حَبیبَ القُلوبِ یا بِـلالُ فَقُـل لِلحَسـنِ وَ الحُسینِ یقومانِ اِلى هذا الرِّجالِ فَیُقتَّصُ مِنهُما وَ لا یَدعانِهِ یَقتَصّ ُمِـن رَسـولِ االلهِ.
اى بلال! پدرم با شلاق (روزهاى جنگ) چه مى خواهد بکند؟ الان کـه روز جنگ نیست؟ وقتى بلال آنچه را که در مسجد گذشت خبر داد. فاطمه زهرا نالـه زد و گفت: واى از این که براى اندوه تو باشد اى پدر!
غیر از تو چه کسى سرپرست فقرا و تهیدستان و در راه ماندگان است؟ اى دوست خدا و دوست همه دلها!
اى بلال به فرزندانم حسن و حسین بگـو نزد آن مرد رفته تا از آنان قصاص کند و نگذارند پیامبر را قصاص کند.
(یعنی حاضر شد فرزندان او قصاص شوند تا پیامبر(ص) قصاص نشود ومصون بماند.)
- پیامبر (ص) پدر فرزندان زهرا (س)
فاطمه زهرا (س) فرمود:
قالَ النَّبِىُّ(صلى الله علیه وآله وسلم):
إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ ذُرِّیةَ كُلِّ بَنى أُمٍّ عَصَبَةً ینْتَمُونَ إِلَیها إِلاّ وُلْدَ فاطِمَةَ(علیها السلام)فَأَنـَا وَلِیُّهُمْ وَ أَنـَا عَصَبَتُهُمْ.
پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود:
همانا خداوند عَزَّ وَ جَلَّ ذرّیه هر یك از فرزندان مادرى را سبب ارتباط و خویشاوندى قرار داده كه به وسیله آن ذرّیه به او منسوب می شوند، مگر فرزندان فاطمه(علیها السلام)كه من سرپرست و خویشاوند آنها هستم و به من منسوب می شوند.
فکر می کنم عبارت حدیث باید اینگونه باشد ” إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ ذُرِّیةَ كُلِّ بَنى أُمٍّ عَصَبَةً لابیهم ینْتَمُونَ إِلَیهم” چراکه مضمون ومفاد حدیث این است هرفرزندی مال پدر ومنسوب به پدر است جز فرزندان فاطمه که به من منسوب هستند. واگر مفاد چنین باشد که هست پس عبارت صحیح این عبارت است نه آن عبارت .
در تایید این عبارت جمله یی است که عمر ابن الخطاب نقل نمودکه :
إنّی سمعت رسول الله یقول:
کُلُّ حَسَبٍ وَ نَسَبٍ فَمُنقَطِعٌ یَومَ القِیامَهِ ما خَلا حَسَبی وَ نَسَبی وَکُلُّ بَنی أُنثی عَصَبَتُهُم لِأبیهِم ما خَلا بَنی فاطِمَهَ، فَإنّی أنا أبُوهُم وَ أنَا عَصَبَتُهُم..
شنیدم از رسول خدا فرمود: هر حسب و نسبی منقطع است روز قیامت مگر حسب و نسب . و هر اولاد دختری عصبه‌ی آنها از جانب پدر است مگر اولادهای فاطمه که من پدر و عصبه آنها هستم.
(کفایهًْ الطالب، گنجی شافعی، ص۳۸۱، باب ۱۰۰، فصل فی بیان ان ذرّیهًْ النبی من صلب علی)
در روایت دیگری که ناقل آن زهرای اطهر(س) است پیامبر (ص) فرمود:
اِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ ذُرِّيَّهَ كُلِّ نَبِيٍّ مِن صُلبِهِ خاصَّهً وَ جَعَلَ ذُرِّيَّتي مِن صُلبي وَ مِن صُلبِ عَلِِّي بنِ اَبيطالِبٍ. اِنَّ كُلَّ بَني اُمٍّ يَنتِمُونَ اِلي اَبيهِم اِلّا اَولادَ فاطِمَهَ فَاِنّي اَنَا اَبُوهُم.
خداوند عزیز وجلیل نوادگان هر پیامبری را از صلب خاص خود قرار داد اما ذریه مرا از صلب خودم وعلی ابن ابی طالب قرار داد .همه فرزندان مادر به پدران خود منسوبند جز فرزندان فاطمه که من پدرشان هستم. (بحارالأنوار،ج ۴۳ ، ص ۲۲۸)
والبته به همین مضمون در روایات متعدد از منابع گوناگون هم وارد شد .
بنا براین فکرمی کنم متنی که ارائه دادم درست است .
